ஸ்பரிசம்...
நெருப்பின் ஸ்பரிசம்..
விரல் நுனி தொட்டமுதல் ஜ்வாலை நீ...
மெல்ல படர்ந்து,
குளிரக் குளிர எரித்துச் சென்றாய்...
முழுதாய் எரிந்ததும்
எஞ்சியவை கரைக்க
நீராய் மாறி சுழித்து ஓடினாய்...
உன்னுள் கரைந்து,
மேகமாய் மாறி
உலகமெல்லாம் காதல் பொழிந்து...
பயிராய் முளைத்தெழுவோம்...
உன்னாலும், என்னாலும்
காதலாலும் ஆனது உலகு!!!
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக