நமக்குப் பிறந்தவர்கள்

செத்துக்கொண்டிருக்கிறது
கழுத்தில் சுருக்குடன் சாம்பல் நிற ஓணான் ஒன்று...
ஒவ்வொன்றாய் இறக்கை பிய்க்கப்பட்டு
உயிருக்குப் போராடுகிறது வண்ணத்துபூச்சி ஒன்று...
ஊர்ந்து வந்த வண்டொன்று
ஒற்றைக்கண் இழந்து திரும்புகிறது
கால்களுக்கிடையே வாலைச்சுருட்டிக்கொண்டு
ஊளையிட்டு ஓட்டம் எடுக்கிறது கல்லடிபட்ட நாய்
புதிதாய் வாங்கிய ஸ்பைடர்மேன்
கைவேறாய் கால்வேறாய்
வைத்தியம் பார்க்க வேண்டிய ஸ்திதியில்...
குழந்தைகளை வெறுத்தேன் தற்காலிகமாக...
கருப்புத்துணியால் கண்கள் கட்டப்பட்டு
துப்பாக்கி முனையில் நிர்வாண மனிதனொருவன்...
பார்த்தவுடன் தோன்றியது
நமக்குப்பிறந்தவர் தானே குழந்தைகள்...!!!

பதிலுக்குப் பரிசளிப்போம்

எதிரே இருக்கும் ஏழுவயது சிறுமி
நிலா பிடிக்க எத்தனிக்கிறாள்...
சற்று தள்ளி தளிர் நடை பழகும்
அந்தச் சின்னக்குட்டிப்பாப்பா
மண்சுரண்டித் தின்ன ஆயத்தமாகிறாள்...
அவளுக்கு அப்புறமாய்
முன்பல்லில்லாத சிறுவன் ஒருவன்
காற்றை கைது செய்யமுயல்கிறான்
தன் கையில் இருக்கும் பலூனுக்குள்...
இன்னும் குழுவாய் சில வாண்டுகள்
சோப்புக்குமிழ் பரிசை இறைவனுக்கு
அனுப்ப முயல்கின்றன தீவிரமாய்...
வரிசையில் நிற்கிறோம்
ஏந்திய கரங்களுடன் அவர்களுக்கெதிரே
மகிழ்ச்சியை நம் கைகளில்
மாற்றிவிடும் மனம் அவர்களுக்குண்டு...
பதிலுக்கு பாடப்புத்தக மூட்டையைப்
பரிசளிப்போம் நாம்.

ஃபிரண்ட் நச்சத்திரம்

இது தான் என் ஃபிரண்ட் நச்சத்திரம்
இரவில் எனக்கு
ஹாய் சொல்லும்..
படுக்கப்போகும் போது
குட்நைட் சொல்லும்,
என்று ஒரேஒருநாள்
அறிமுகம் செய்து வைத்தேன்என் மகனுக்கு.

பத்து நாட்கள் கழித்து
பயணித்துக்கொண்டிருந்தோம் வெளியே...
அம்மா இது டோனியோட நச்சத்திரம்
அவன் அதை பெட்ஸ்டாரா வெச்சிருக்கானாம்
இது ஹனாவோட நச்சத்திரம்
அவள் அதுக்கு பெட்டைம்ஸ்டோரி சொல்வாள்
இது ஆதியோட நச்சத்திரம்
அவன் அதுக்குஃபிங்கர் சிப்ஸ் கொடுத்தானாம்
இது அம்ரூவோட நச்சத்திரம்
அதுக்கும் பர்த்டேட்ரஸ் எடுக்கணும்
ஆகக்கூடி வகுப்பு சிறார்கள் முழுவரும்
தோழர்களாய் கிடைத்ததில்
முன்னைவிட அதிகமாகவே
ஒளிவிடத்துவங்கின நச்சத்திரங்கள்.