தொடர் வண்டியின் உள்ளே தொடர்ந்த வண்ணம் இருந்தன..மஞ்சுவின் கேள்விகள். அலுத்துக்கொண்ட அவள் அம்மா வண்ணப்புத்தகம் எடுத்துவரையத்தந்தாள்... மூடிய பெட்டியை மும்முரமாய் வரைந்தபின்...அவள் கேட்டாள்.. இந்த பெட்டிக்குள் என்ன இருக்கு..?? நான் சொன்னேன்.. மலர்கள்.. இல்லை என்றாள். ஆடைகள் ...ம்ஹூம் என்றாள் புத்தகங்கள்... மறுத்தாள். பெட்டியின் பக்கத்திலே சாவியை வரைந்தாள்.. இப்போது கண்ணை மூடிய வண்ணம் அதை திறக்க வேண்டுமாம்.. .என் மூடிய விழிகளில் தெரிந்தது..பெட்டிக்குள் பிரபஞ்சம். .கண்ணைதிறந்த போது அவள் அம்மாவிற்காய் இன்னொரு சாவி வரைந்து கொண்டிருந்தாள்

பக்கங்கள்

செவ்வாய், 12 ஜனவரி, 2010

கதவைத்திற

காத்திருக்கக் கூடும் இன்னும்,
என் விரல் தொட்டுப்பறந்தவண்ணத்துப்பூச்சியும்,
என் விழிதொட்டுக்கலைந்தவானத்து மேகமும்,
என் முகம் தழுவிப்போனமுன் பனிக்காற்றும்...
உன் வாசலில் இன்னும்
என் காதலைச் சொல்ல
கால் வலிக்க காத்திருக்கக்கூடும்
கதவைத் திற தயவு செய்து...

கருத்துகள் இல்லை:

கருத்துரையிடுக